تأثیر برخی از عناصر ماکرو و میکرو بر خواص کمی و کیفی انگور بی دانه در قزوین

یکی از مهم ترین عواملی که ویژگی های کمی و کیفی و باردهی انگور را تحت تأثیر قرار می دهد، تغذیه بهینه می باشد. کاربرد صحیح عناصر غذایی و مواد آلی مورد نیاز گیاه علاوه بر توسعه و رشد و نمو گیاه کارایی کود را افزایش داده و سبب صرفه­جویی و عدم آسیب به محیط زیست می گردد. به منظور  تأثیر برخی از عناصر غذایی ماکرو و میکرو بر خواص کمی و کیفی انگور بی دانه تحقیقی در ایستگاه تحقیقاتی اسماعیل آباد قزوین به اجرا درآمد. این طرح در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 8 تیمار و 3 تکرار طی دو سال اجرا شد. تیمارها شامل مصرف کودهای 1- نیتروژن و فسفر 2- نیتروژن، فسفر و پتاسیم 3- نیتروژن، فسفر، پتاسیم و گوگرد، 4- نیتروژن، فسفر، پتاسیم، گوگرد و منگنز، 5 - نیتروژن، فسفر، پتاسیم، گوگرد، منگنز و روی 6- نیتروژن، فسفر، پتاسیم، گوگرد، منگنز، روی و آهن 7- نیتروژن، فسفر، پتاسیم، گوگرد، منگنز، روی، آهن و مس 8- نیتروژن، فسفر، پتاسیم، گوگرد، منگنز، روی، آهن، مس و بور بودند. کودهای فسفره، پتاسیمی و گوگردی در ابتدای فروردین ماه به صورت خاکی و عناصر ریزمغذی و نیتروژن با شروع فصل رشد قبل از گل­دهی مصرف گردید. صفات عملکرد میوه، وزن خوشه، وزن حبه، طول خوشه، قطر حبه، بازارپسندی، میزان اسیدیته، درصد قند و عناصر ریزمغذی موجود در عصاره میوه اندازه­گیری شد. نتایج نشان داد که در اکثر پارامترهای مورد اندازه­گیری بین تیمارهای اعمال شده با عناصر ریزمغذی نسبت به شاهد اختلاف معنی­داری بدست آمد و بیشترین میزان عملکرد مربوط به تیمار 8 بود و در تیمارهای اعمال شده با عناصر ریزمغذی اختلاف مشهود نبود. بیشترین میزان وزن خوشه مربوط به تیمار 6 و 8 با 247 گرم، بیشترین میزان وزن حبه مربوط به تیمار 4 و 8  با 1/2 گرم، بیشترین میزان طول خوشه مربوط به تیمار 7 و 8 بالغ بر 24 سانتی­متر، بیشترین میزان قطر حبه مربوط به تیمار 4، 6 و 8 به میزان 15 میلی­متر و بهترین بازارپسندی مربوط به تیمار 4،7 و 8 با امتیاز 18 (از 20) و بیشترین درصد قند مربوط به تیمار 4، 6 و 7 بالغ بر 20 درصد بدست آمد. که ضرورت مصرف پتاسیم و ریزمغذی ها به همراه گوگرد را نشان می دهد.